مارکو روبیو و حقایق زندگی‌اش از مورمون بودن تا مهاجرت
مارکو روبیو یک سیاستمدار آمریکایی است که در سال ۱۹۷۱ در میامی، فلوریدا، از والدینی کوبایی‌تبار به دنیا آمد. روبیو از سال ۲۰۱۱ به‌عنوان سناتور ایالات متحده فعالیت می‌کند. او اکنون با کسب رأی تمام سناتورها به‌عنوان وزیر امور خارجه دولت ترامپ انتخاب شده است. در ادامه با جزئیاتی از زندگی شخصی او آشنا می‌شویم.
۱. والدین روبیو از کوبا فرار کردند
به گزارش ایمنا، روبیو بیشتر خود را به‌عنوان پسر «مهاجران کوبای کاسترو» توصیف کرده است، اما وقتی که خبرنگاران کشف کردند که خانواده‌اش واقعاً در سال ۱۹۵۶، زمانی که فیدل کاسترو هنوز در حال برنامه‌ریزی برای اجرای انقلابش از مکزیک بود، به فلوریدا مهاجرت کردند، او مجبور شد از این حرف عقب‌نشینی کند.
۲. پدربزرگش دستور دیپورت داشت
طبق یک بخش از کتاب منتشر شده توسط پولی‌تیکو (Politico)، مقامات آمریکایی در سال ۱۹۶۲ خواهان دیپورت پدربزرگ مادری‌اش، پدرو ویکتور گارسیا بودند، اما او در ایالات متحده ماند. بر اساس گزارش واشنگتن پست، وضعیت قانونی گارسیا برای سال‌ها مبهم بود و همین امر ممکن است برای حزبی که خواهان سختگیری بر مهاجرت غیرقانونی است، مشکل‌آفرین باشد.
۳. روبیو به مذهب مورمون درآمد
وقتی مارکو روبیو هفت یا هشت ساله بود، خانواده‌اش به لاس‌وگاس نقل مکان کردند. پس از این جابه‌جایی، مارکو، مادرش و خواهرش ورونیکا که کاتولیک بودند، تحت تأثیر عمه‌شان که تغییر دین داده بود، به مذهب مورمون درآمدند. مارکو در آن دوران به دین جدیدش بسیار علاقه‌مند بود، اما پدر روبیو نمی‌توانست دینی را بپذیرد که اجازه سیگار کشیدن را نمی‌داد!
۴. دوباره به کاتولیک روی آورد
وقتی خانواده روبیو به میامی بازگشتند، مارکو، مادرش و خواهرش دوباره به کاتولیسیسم روی آوردند و در ۱۳ سالگی اولین عشای خود را تجربه کرد.
۵. او از خانواده اوسموندز خوشش می‌آمد
ترسناک‌ترین جنبه بیوگرافی مارکو روبیو علاقه او به گروه موسیقی اوسموندز است. اوسموندز در آن زمان مشهورترین مورمون‌ها در این کشور بودند و مارکو و پسرعموهایش از آن‌ها بسیار خوششان می‌آمد. در دوران ابتدایی، مارکو با خواهرش و پسرعمویش یک گروه آواز تشکیل دادند تا در اجتماعات خانوادگی برای اقوام خود اجرا کنند. او تحت تأثیر این فرقه عجیب نیز از دیسکو بیزار بود.
۶. روبی در دانشگاه فوتبال بازی می‌کرد
روبی مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه فلوریدا در سال ۱۹۹۳ دریافت کرد، اما کار خود را در کالج تارکویو در میسوری با بورسیه فوتبال آغاز کرد. روبی طرفدار جدی فوتبال است که در دوران دبیرستان آرزوی بازی در لیگ ملی فوتبال (NFL) را داشت، اما او فقط از دو کالج پیشنهاد برای بازی دریافت کرد.
او کالج تارکویو را انتخاب کرد؛ یک کالج ناشناخته واقع در شهر کوچکی با کمتر از دو هزار سکنه در شمال غربی منطقه میسوری. این کالج با ورشکستگی روبه‌رو شد و او نیز مصدوم شد و به همین دلیل روبی فوتبال را رها کرد و به یک مدرسه در فلوریدا منتقل شد. او از دانشگاه فلوریدا و دانشکده حقوق دانشگاه میامی فارغ‌التحصیل شد.
۷. روبیو در سال ۲۰۱۶ نامزد ریاست‌جمهوری شد و با ترامپ درگیر شد
روبیو وارد رقابت‌های انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۱۶ شد و با جو سنگین جمهوری‌خواهان روبه‌رو شد که ترامپ نیز در آن حضور داشت. روبیو برنده مینه سوتا شد، جایی که تد کروز، سناتور تگزاس دوم شد و ترامپ سوم شد. تنها بردهای دیگر او در واشنگتن دی‌سی و پورتوریکو بود. او پس از اینکه ترامپ او را در ایالت خود شکست داد، رقابت را ترک کرد. ترامپ با ۴۵.۷ درصد آرا، فلوریدا را تصاحب کرد، در حالی که روبیو با ۲۷ درصد در رتبه دوم قرار گرفت.
روبیو و ترامپ در طول رقابت با یکدیگر جدال‌های لفظی رد و بدل کردند و ترامپ روبیو را مارکوی کوچک خطاب کرد. روبیو در پاسخ به توهین به اندازه دست‌های ترامپ اشاره کرد و او را یک «متقلب» و «مبتذل» خواند. روابط آن‌ها زمانی که ترامپ در کاخ سفید بود بهبود یافت و هنگامی که ABC News در اوایل سال جاری برخی از نظرات روبیو در سال ۲۰۱۶ را پخش کرد، او آن‌ها را کم اهمیت جلوه داد و گفت: «این یک کمپین بود.»
۸. روبیو، چین و ایران را تهدید خارجی آمریکا می‌دانست
روبیو در سال ۲۰۱۰ با بیان اینکه باراک اوباما، رئیس‌جمهور وقت و کنگره تحت کنترل دموکرات‌ها، با حمایت از مخارج فاجعه‌بار داخلی، سیاست‌های مالیاتی و مراقبت‌های بهداشتی، اقتصاد کشور را تهدید کردند، به مبارزات انتخاباتی پرداخت. روبیو به‌عنوان نایب‌رئیس کمیته اطلاعاتی منتخب سنا و عضوی از کمیته روابط خارجی، بیشتر درباره تهدیدات نظامی و اقتصادی خارجی، به‌ویژه چین و ایران همواره صحبت می‌کرد. او هشدار می‌داد که چین، ایران، کره شمالی و روسیه به‌طور فزاینده‌ای علیه ایالات متحده شریک می‌شوند.
او در یک سخنرانی گفت: «همه آن‌ها یک هدف مشترک دارند و آن این است که می‌خواهند آمریکا، اتحادها، جایگاه، توانایی و اراده ما را تضعیف کنند.
