(تصاویر) عجیب‌ترین خودروهای تاریخ
فرادید| در این مطلب، غیر از تحسین خودروهای خوب، به بررسی خودروهایی می‌پردازیم که در طراحی و عملکرد خود متفاوت و غیرمعمول بوده‌اند.
به گزارش فرادید، از مدل‌های اولیه تا طرح‌های کاملاً بی‌نظیر؛ این خودروها همواره جلب توجه کرده‌اند و با ویژگی‌های خاص‌شان تاریخ‌ساز شده‌اند.
۱۹۰۹ فورد مدل T
این مدل که یکی از خودروهای نمادین تاریخ است، یک طراحی مینیمالیستی از هنری فورد بود. این خودرو فاقد ترمز جلو، کمک‌فنر، پمپ آب و حتی درب راننده بود. همچنین، پدال‌های آن چیدمان متفاوتی داشت و شتاب‌دهنده روی ستون فرمان بود. با وجود اینکه در قیاس با سایر پیشرفت‌های صنعت خودرو قدیمی به نظر می‌رسید، فورد مدل T را نزدیک به ۲۰ سال تولید کرد.
۱۹۱۱ ریوز-اوورلند اوکتواوتو
میلتون ریوز این خودرو هشت‌چرخ را برای بهبود راحتی رانندگی طراحی کرد، اما این خودرو بسیار غیرعملی و گران‌قیمت بود. این خودرو با طول ۶ متر و گنجایش تنها چهار نفر، عجیب و غریب بود.
۱۹۱۴ اندرسون دیترویت الکتریک مدل ۹۰
این خودروی الکتریکی از صندلی عقب رانده می‌شد و برای زنان مرفه محبوب بود. با حداکثر سرعت ۲۵ مایل در ساعت، بیشتر جنبه‌ی اجتماعی و مد روز داشت تا عملکرد. باوجود طراحی عجیب، گزینه‌ی رانندگی از صندلی عقب تا دهه ۱۹۳۰ همچنان وجود داشت.
۱۹۳۳ دایمکسیون
دایمکسیون، اختراع باکمینستِر فولر، یک خودروی سه‌چرخ بود که برای سفرهای زمینی، دریایی و هوایی طراحی شده بود. با موتور عقب و دایره چرخش تنگ، بسیار ناپایدار بود و تنها سه نمونه از آن ساخته شد. حتی یکی از آن‌ها پیش از مرمت، به عنوان مرغ‌داری استفاده شد!
۱۹۵۳ ایزو ایستا
ایزو ایستا که ابتدا به عنوان یک خودروی سه‌چرخ طراحی شده بود، توسط یک شرکت تولید یخچال ایتالیایی ساخته شد. قسمت جلویی خودرو به شکل درب طراحی شده بود و پس از تغییرات توسط بی‌ام‌و به یکی از محبوب‌ترین میکروکارهای دنیا با طراحی عجیب و غریب تبدیل شد.
۱۹۵۵ سیتروئن DS
این «الهه» به خاطر ظاهر متمایز و سیستم تعلیق خودتراز خود معروف است؛ سیستم هیدرولیکی با فشار بالا که فرمان، گیربکس نیمه‌اتوماتیک، کلاچ و ترمزها را تغذیه می‌کند که همگی به‌طور متصل برای بهبود تجربه رانندگی عمل می‌کنند. این سیستم نوآورانه بود، اما مشکلات مکانیکی زیادی داشت، به‌ویژه در بخش فرمان و ترمز که شهرتی پر از پیچیدگی به آن بخشید.
۱۹۵۶ فیات ۶۰۰ مولتی‌پلا
فیات ۶۰۰ مولتی‌پلا از یک فیات ۶۰۰ معمولی ساخته شد که ظرفیت صندلی آن به شش نفر رسیده بود. با وجود وزن اضافه، موتور ۲۱ اسب بخاری مشابه مدل عادی ۶۰۰ در آن قرار داشت که موجب کاهش عملکرد خودرو می‌شد. این خودرو بیش از ده سال تولید شد.
۱۹۶۱ آمفی‌کار
این خودروی آمفبیی که هم خودرو و هم قایق بود، عملکرد ضعیفی هم در جاده و هم در آب داشت. حداکثر سرعت آن در آب تنها ۷ مایل در ساعت و در خشکی ۷۰ مایل در ساعت بود. این خودرو به‌دلیل عملکرد پایین و مشکلات فنی در سال ۱۹۶۳ از خط تولید خارج شد.
۱۹۶۸ اولدزموبیل/آمریکان کوالیتی کوچ جت‌وی ۷۰۷
این خودرو یک لیموزین فرودگاهی بود که از اولدزموبیل تورنادو ساخته شده بود. با وجود تغییرات در بدنه، سقف و سیستم تعلیق برای اضافه کردن محور سوم، نیازی به مهندسی دوباره محور محرک نبود. این خودرو یک خودروی لوکس و عجیب بود که برای حمل و نقل فرودگاهی طراحی شده بود.
۱۹۶۸ سوبارو ۳۶۰
سوبارو ۳۶۰ یک خودروی کوچک با موتور ۲۳ اسب بخاری و بسیار سبک و خطرناک بود، به‌ویژه وقتی کنار خودروهای بزرگ‌تر در جاده قرار می‌گرفت. این خودرو به‌دلیل طراحی ضعیف و ایمنی پایین در ایالات متحده به عنوان یکی از خطرناک‌ترین خودروها شناخته شد و خیلی زود از خط تولید خارج شد.
۱۹۷۰ باند باگ
باند باگ که توسط شرکت رلیانت تولید شد، یکی از عجیب‌ترین ماشین‌های سه‌چرخ بریتانیایی بود. این خودرو از موتور ۳۱ اسب بخاری برخوردار بود که با توجه به وزن بسیار سبک آن، سرعت خوبی داشت. باند باگ بدون درب طراحی شده بود و سقف آن به طور کامل به جلو خم می‌شد تا به دو صندلی آن دسترسی پیدا کرد. اگرچه تجربه رانندگی با آن جالب بود، اما قیمت آن به اندازه‌ای بالا بود که نزدیکی آن به مینی چهارچرخ سبب شد موفقیت زیادی کسب نکند. با این حال، هنوز هم به عنوان یک خودروی خاص و محبوب در بین مالکان محدود خود باقی مانده است.
۱۹۷۴ بریکلین SV-1
بریکلین SV-1 توسط مالک خود مالکوم بریکلین طراحی شد و شبیه یک نسخه از کوروت بود اما با ویژگی‌های ایمنی مانند قفس فولادی و ضربه‌گیرهای ۱۰ مایل بر ساعتی. این ویژگی‌ها وزن خودرو را بالا برد و نیاز به موتور بزرگ AMC V-8 داشت. کیفیت ساخت بد و مشکلاتی مانند درب‌های بال عقابی که افراد را به دام می‌انداخت، آن را به یک خودروی مشکل‌دار تبدیل کرد. باوجود این مشکلات، هندلینگ آن قابل قبول بود تا زمانی که سیستم تعلیق آن تغییر کرد. شرکت بریکلین بعد از یک سال تعطیل شد.
۱۹۸۰ رنو ۵ توربو
رنو ۵ که محبوب جوانان فرانسوی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ بود، به دلیل موتور ۱.۴ لیتری خود نمی‌توانست در مسابقات رالی موفق باشد، به همین دلیل رنو آن را با تزریق سوخت و یک توربوشارژر بهبود بخشید. همچنین موتور را به وسط خودرو منتقل کرد و آن را به خودرو Rear-Wheel Drive تبدیل کرد. رنو ۵ توربو اولین مسابقه خود را در رالی مونت کارلو برد اما خیلی زود توسط خودروهای چهارچرخ محرک کنار زده شد. رنو این ایده را در سال ۲۰۰۳ با مدل کلایو V۶ تکرار کرد.
۱۹۸۱ ای‌ام‌سی ایگل کامب بک
ای‌ام‌سی ایگل کامب‌بک در واقع یک نسخه ۴x۴ از ای‌ام‌سی گرملین بود که با استفاده از قطعات ۴x۴ شرکت جیپ ساخته شده بود. این خودرو به دلیل ظاهر عجیب و نامناسب خود نتوانست فروش خوبی داشته باشد و در قیاس با موفقیت‌های ایگل واگن که پیش‌گام خودروهای کراس‌اوور امروزی بود، شکست خورد.
۱۹۸۸ Buick Reatta
بوییک Reatta خودرویی اسپرت و لوکس بود که برای جذب بازار خودروهای ورزشی با طراحی ملایم‌تر ساخته شده بود. این خودرو از پلتفرم کوتاه‌شده Riviera و موتور V۶ ۳.۸ لیتری بهره می‌برد. با وجود عملکرد هندلینگ مناسب، شتاب پایین و طراحی عجیب، فروش ضعیفی داشت. به‌دلیل‌عدم دستیابی به هدف‌های فروش، تولید آن در سال ۱۹۹۱ متوقف شد.
۱۹۹۲ Autozam AZ-1
یک خودروی کی (Kei) ژاپنی با طراحی خاص و درب‌های گال‌وینگ بود که موتور ۰.۶۶ لیتری توربوشارژ داشت. این خودرو برای بازار جوانان ساخته شده بود و با عملکرد خوب خود، توجه‌ها را جلب می‌کرد. اما تأخیر در تولید و بحران اقتصادی ژاپن سبب شد تنها ۴۴۰۰ دستگاه از آن فروخته شود. تولید آن در سال ۱۹۹۴ متوقف شد.
۱۹۹۳ Subaru SVX
خودرویی اسپرت با موتور شش سیلندر و سیستم چهار چرخ متحرک بود که زمان خود نوآورانه به‌نظر می‌رسید. طراحی آن توسط Giugiaro انجام شده بود و ویژگی‌هایی مانند پنجره‌های جانبی با ارتفاع نیمه باز شونده داشت که با انتقادات زیادی روبه‌رو شد. به‌دلیل استفاده از گیربکس اتوماتیک ضعیف، عملکردش کمتر از حد انتظار بود. این خودرو بیشتر به‌عنوان یک کنجکاوی عجیب شناخته شد.
۱۹۹۹ Isuzu VehiCross
یک شاسی‌بلند با طراحی فضایی شبیه به کانسپت‌های آینده بود که پلتفرم آن بر پایه Trooper ساخته شده بود. این خودرو با وجود ظاهر عجیب و محدودیت دید از پنجره‌های عقب، عملکردی مفید داشت. تولید آن به‌دلیل استقبال کم و طراحی خاص متوقف شد. با این حال، هنوز به‌عنوان یک شاسی‌بلند جذاب و غیرمعمول شناخته می‌شود.
۲۰۰۲ Renault Avantime
یک مینی‌ون اسپرت با طراحی منحصر به‌فرد و درب‌های بزرگ بود که به‌دلیل ظاهر عجیب و عملکرد نه‌چندان مطلوبش با شکست مواجه شد. این خودرو با هدف جذب خانواده‌های بزرگ و کسانی که به دنبال طراحی خاص بودند، عرضه شد. با اینکه برخی ویژگی‌های آینده‌نگرانه مانند سقف شیشه‌ای داشت، در نهایت نتواست نظر بازار را جلب کند. تولید آن به‌دلیل‌عدم استقبال متوقف شد.
۲۰۰۳ Chevrolet SSR
این خودرو یک پیکاپ با سقف متحرک بود که طراحی آن ترکیبی از رودستر و کامیون بود. این خودرو با موتور V۸ و قدرت ۳۰۰ اسب بخار عرضه شد اما به‌دلیل سنگینی و عملکرد ضعیف، نتواست فروش زیادی داشته باشد. نسخه‌های بعدی با قدرت بیشتر ۳۹۰ اسب بخار معرفی شدند، اما باز هم نتوانستند موفقیت زیادی کسب کنند. تولید آن در سال ۲۰۰۶ متوقف شد.
۲۰۰۳ Smart Roadster
Smart Roadster خودروی دو نفره با سقف جداشونده بود که با موتور ۰.۷ لیتری سه سیلندر و قدرت ۸۰ اسب بخار، شتاب چندان خوبی نداشت. طراحی بد سقف سبب نشت آب و هزینه‌های بالای گارانتی شد و این خودرو بعد از ۲۰۰۵ به دلیل فروش کم متوقف شد.
۲۰۱۱ Nissan Murano CrossCabriolet
نسخه کانورتیبل از شاسی‌بلند Murano بود که با سقف باز و طراحی عجیب، با استقبال کمی مواجه شد. مشکلاتی مانند صندوق کوچک و داخلی سفید که کثیفی را جذب می‌کرد، سبب شد تولید آن در سال ۲۰۱۴ متوقف شود.
۲۰۱۳ Youabian Puma
خودرویی عجیب با طراحی غول‌پیکر که ترکیب ویژگی‌های یک کانورتیبل و کامیون غول‌پیکر بود. این خودرو با موتور ۵۰۵ اسب بخاری از کوروت Z۰۶ ساخته شد، اما نتواست مشتری پیدا کند و تنها سه دستگاه از آن فروخته شد.
۲۰۲۲ GMC Hummer HEV
این یک خودروی الکتریکی ۴.۵ تنی بود که در قالب برند هامر به بازار آمد. با ویژگی‌های شگفت‌انگیز و قدرت بالای الکتریکی، این خودرو توجه زیادی جلب کرد و به عنوان یکی از فینالیست‌های خودروی سال ۲۰۲۲ معرفی شد.
مترجم: زهرا ذوالقدر
